De jaarrekening omvat de balans, de winst- en verliesrekening en de bijlage bij de jaarrekening van een onderneming. Deze rekening is het geheel aan economische feiten dat zich tijdens de verslagperiode heeft voorgedaan.

De jaarrekening wordt opgesteld aan het einde van het boekjaar.

Een boekhoudkundige balans is een document met daarin weergegeven de:

• activa, dat wil zeggen, de eigendommen van een onderneming;
• verplichtingen, de financiële middelen van een onderneming.

De balans wordt vaak vergeleken met een foto van het vermogen van een onderneming aan het einde van een boekjaar of op tussenliggende data.

De winst- en verliesrekening is een boekhoudkundig document met daarin weergegeven:

• alle opbrengsten van een onderneming tijdens een boekjaar, dat wil zeggen elke bron van verrijking van het vermogen;
• alle kosten van een bedrijf tijdens een boekjaar, dat wil zeggen elke verarming van het vermogen.

Het doel van de winst- en verliesrekening is om informatie te verstrekken over de prestaties van een onderneming en om het nettoresultaat (winst of verlies) over de verslagperiode weer te geven.

Balansactiva vatten samen wat de eigendommen zijn van een onderneming.

Dit zijn de belangrijkste componenten van de activa op de balans:

• Immateriële activa (software, patenten, licenties, enz.);
• Materiële vaste activa (terreinen, gebouwen, machines enz.);
• Financiële vaste activa (financiële zekerheden, garanties, enz.);
• Voorraden van goederen en grondstoffen;
• Handelsvorderingen, belastingen en sociale verzekeringen die op balansdatum nog verschuldigd zijn;
• Contanten (bankrekeningen, enz.).

De passiva omvat datgene dat een bedrijf ter beschikking heeft aan middelen

Dit zijn de belangrijkste componenten van de balansmiddelen:

• Het eigen vermogen van de onderneming (aandelenkapitaal, reserves, financiële inkomsten, enz.).
• Financiële schulden (het bedrag van de opeisbare bankleningen en de bijbehorende lopende rekeningen);
• Op balansdatum nog verschuldigde leveranciers-, fiscale en sociale schulden aan de vennootschap.

EBITDA (earnings before interest, tax, depreciation, and amortization) ofwel positief bruto exploitatieresultaat is een indicator die de inkomsten benadrukt die worden gegenereerd door de activiteit van een onderneming, ongeacht het financieringsbeleid, investeringen en de fiscale beperkingen ervan. De inkomsten voor aftrek van rente, belasting, afschrijving en amortisatie.

Eigen vermogen, ook wel "equity" genoemd, omvat zowel het geheel aan kapitaal dat door de aandeelhouders is ingebracht (tijdens de oprichting van de vennootschap en ter gelegenheid van een kapitaalverhoging) als de verworven middelen (winsten gegenereerd) door een onderneming vanwege zijn activiteit.

Quasi-eigen vermogen zijn financiële middelen die niet de boekhoudkundige aard van eigen vermogen hebben, maar deze benaderen. Het betreft met name de rekeningen-courant van geassocieerde deelnemingen en achtergestelde leningen (bijvoorbeeld crowdlending).

De waardevermeerdering is de stijging (daling) van de waarde van een goed dat wordt vastgesteld tussen de datum van aankoop en de datum van wederverkoop. We spreken van "effectieve" meerwaarde.

Wanneer de berekening op een theoretische manier wordt gemaakt voordat dit goed is doorverkocht, spreken we van "latente" meerwaarde.

De Debt Service Coverage Ratio, ook wel de schulddekkingsratio genoemd, geeft de verhouding weer tussen EBITDA en alle af te lossen rente en kapitaal over een periode.

Deze indicator maakt het mogelijk om te beoordelen of een bedrijf in staat is om voldoende operationele marge te genereren om zijn leningsannuïteiten te dekken.

Hoe hoger de ratio, hoe gemakkelijker het is om aan financiering te komen.

De netto contante waarde van een project wordt berekend als het verschil tussen de contante waarde van toekomstige baten en de contante waarde van toekomstige kosten.

De NCW van een project is er dus om de toekomstige kosten en baten in huidige euro's om te zetten.

Deze indicator wordt geïnterpreteerd als de huidige waarde van het vermogen dat door het project is gecreëerd.

De interne rentabiliteitsvoet is een indicator die wordt gebruikt om de winstgevendheid (het rendement) van een investeringsproject te beoordelen.

De CAPEX (capital expenditure) van een onderneming zijn de investeringsuitgaven van een bedrijf die op de balans worden geboekt.

De OPEX (operational expenditure) zijn de lopende kosten van een onderneming die nodig zijn voor de dagelijkse bedrijfsvoering, alle kosten die nodig zijn om zijn activiteiten en/of projecten uit te voeren.

De omzet omvat alle verkopen van goederen en/of diensten van een bedrijf gedurende een boekjaar.

Werkkapitaal is een boekhoudkundig concept dat het verschil weergeeft tussen de langetermijnmiddelen van de onderneming (permanent kapitaal) en haar vaste activa.
Deze financiële indicator meet de middelen die een bedrijf op middellange en lange termijn heeft om zijn dagelijkse activiteiten te financieren.

Winstgevendheid meet het vermogen (van een investering, van een onderneming) om winst te genereren.

Liquiditeit meet het vermogen van een bedrijf om zijn (kortlopende) schulden af ​​te lossen.

De algemene liquiditeitsratio is een vergelijking van de vlottende activa (kortlopende activa) van een onderneming met zijn vlottende verplichtingen (kortlopende verplichtingen).

Als de ratio groter is dan 1, betekent dit dat de onderneming voldoende liquiditeit heeft om zijn kortlopende schulden te dekken.

Het wordt daarom gebruikt om erachter te komen of een onderneming zijn deadlines op korte termijn kan halen.

Solvabiliteit meet het vermogen van een bedrijf om zijn deadlines op korte, middellange en lange termijn te halen.

De boekhoudkundige afschrijving van een investering vertegenwoordigt de spreiding van de kostprijs over de gebruiksduur.

De afschrijving van een lening is het deel van het kapitaal dat op elke periodieke termijn (maandelijks, jaarlijks) wordt terugbetaald.

Due diligence komt overeen met alle controles die vóór een overname/investering worden uitgevoerd om een ​​precies beeld te krijgen van de situatie van een onderneming/een investeringsproject.

Credit Safe is een instantie gespecialiseerd in bedrijfsinformatie en biedt verschillende diensten aan, zoals financiële informatierapporten en bedrijfsinformatierapporten.

Credit Safe wordt door Ecco Nova gebruikt in het kader van de due diligence die voor elk project wordt uitgevoerd.

Hefboomwerking verwijst naar het gebruik van schulden om de investeringscapaciteit van een bedrijf te vergroten en de impact van dit gebruik op de rentabiliteit op het geïnvesteerd eigen vermogen.

De rente is de prijs die een lener moet betalen om geld te lenen. Voor de kredietgever is het de vergoeding voor de dienst die hij aan de kredietnemer verleent en voor het risico dat hij niet wordt terugbetaald.

De roerende voorheffing is een belasting op inkomsten gegenereerd door roerende goederen zoals spaarrekeningen, obligaties en aandelen. Meer specifiek is het een belasting op rente en dividenden.

In de meeste gevallen is de ingehouden bronbelasting "bevrijdend". Dit betekent dat de belastingplichtige de inkomsten waarop bronbelasting is ingehouden niet meer in zijn aangifte inkomstenbelasting hoeft aan te geven. Als de roerende inkomsten niet zijn onderworpen aan de roerende voorheffing, moet deze worden aangegeven in de aangifte personenbelasting.

Een SWOT-analyse is een strategische tool for analyse die een overzichtsbeeld geeft van de sterke punten ("Strenghts"), zwakke punten ("Weaknesses"), kansen ("Opportunities") en bedreigingen ("Threats") van een onderneming.

De bedrijfsrevisor, ook wel de auditor genoemd, is iemand wiens rol het is om de rekeningen van een onderneming te verifiëren. Het is een acteur buiten de onderneming die de oprechtheid en regelmatigheid controleert van de jaarrekening die door een onderneming of andere instelling wordt opgesteld, en daarvoor een boekhoudkundige en financiële audit uitvoert.

De vrije kasstroom is de hoeveelheid geld die de onderneming genereert met haar huidige activiteiten en die daadwerkelijk beschikbaar is na betaling van de investeringen die nodig zijn om de productie te handhaven of te ontwikkelen.

2 concepten vloeien voort uit de Free Cash-Flow :

• De Free Cash Flow to Firm (FCFF), ofwel de vrije kasstroom naar bedrijf, is de kasstroom die beschikbaar is voor alle investeerders in de onderneming, inclusief de schuldeisers. 
• De Free Cash Flow to Equity (FCFE), ofwel de vrije kasstroom naar het eigen vermogen, is de kasstroom die beschikbaar is voor de aandeelhouders van het bedrijf.  

De share deal bestaat uit de verkoop van aandelen van een kapitaalvennootschap aan een andere vennootschap. De koper kan alle of slechts een deel van de aandelen van de vennootschap overnemen.
 
Op Ecco Nova is dit type operatie bijvoorbeeld al aangetroffen tijdens de MELOTTE GROUP - FLERON-campagne.
De Projectontwikkelaar had de aandelen gekocht van een vennootschap die vastgoed aanhield met het oog op de ontwikkeling van een vastgoedproject op dit terrein.

A travers un asset deal, une société peut vendre tout ou juste une partie de ses actifs. Cette dernière solution s’avère idéale, par exemple, si seule une branche de l’entreprise doit être vendue.

Sur Ecco Nova, ce type d’opération peut, par exemple, être rencontré dans le cadre de campagne de crowdfunding immobilier (acquisition de terrain/bâtiment en vue d’y développer un projet immobilier). 

Het belastingkrediet is een fiscaal instrument om het belastingbedrag te verlagen. Het belastingkrediet wordt dus in mindering gebracht op het bruto door de belastingplichtige te betalen belastingbedrag.

Als het belastingkrediet groter is dan het bedrag aan verschuldigde belasting, geeft het meerdere (of het geheel als de belastingplichtige niet belastbaar is) aanleiding tot terugbetaling door de Belastingdienst. Het belastingkrediet is dus te ontvangen wanneer deze het verschuldigde belastingbedrag overschrijdt.

Faillissement verwijst naar het onvermogen van een debiteur om zijn schulden af te betalen.

Het doel van de faillissementsprocedure is om het vermogen van de schuldenaar (de failliete vennootschap) onder beheer te brengen van een curator, belast met het beheer van het vermogen van de failliete vennootschap, deze te liquideren (verkopen) en het resultaat van de opbrengst, de verkoop, te verdelen onder de schuldeisers.

Een debiteur (schuldenaar) is een persoon die een geldbedrag, vaak geleend, verschuldigd is aan een ander (de schuldeiser) en die dus een schuld bij hem draagt.

Een crediteur (schuldeiser) is een persoon die een schuldvordering heeft, dat wil zeggen het recht op terugbetaling, vertegenwoordigd door een schuldvordering op een persoon of onderneming die de schuldenaar wordt genoemd.

Le prêteur est la partie qui met l'argent à disposition dans le cadre d'un prêt. La partie qui prête l'argent à l'emprunteur.

De kredietnemer is de partij die het geld ontvangt door een lening.

Een bevoorrechte schuldeiser is een schuldeiser die geniet van een garantie of een zekerheid die hem, in geval van liquidatie van het vermogen van de schuldenaar, een voorrang (een privilege) geeft bij de betaling van zijn vordering op andere schuldeisers, de zogenaamde concurrente schuldeisers.

Een concurrente schuldeiser is een schuldeiser die in het kader van het faillissement van een van zijn schuldenaren geen enkele garantie geniet die de invordering van zijn schuld waarborgt.

Omdat hij geen voorkeursrecht geniet, concurreert de concurrente schuldeiser dus met alle andere schuldeisers van zijn schuldenaar en zal hij worden betaald met het resterende saldo van het faillissement afhankelijk van het bedrag van hun vordering.

De "pari passu"-clausule is een bepaling in het bankwezen die zorgt voor juridische gelijkheid tussen de schuldeisers van dezelfde schuldenaar. Het vermijdt dat, in het geval van financiële moeilijkheden die leiden tot een failissementsprocedure, de schuldeisers van dezelfde schuldenaar aanspraak kunnen maken op zekerheden op grond van verschillende rangen.

Dit is een lening waarbij de hoofdsom niet wordt afgeschreven maar in één keer wordt afgelost op de laatste vervaldag, terwijl de rente wordt betaald gedurende de looptijd van de lening.

Senior schuld is een bevoorrechte schuld. Het profiteert van specifieke garanties waardoor het met voorrang kan worden terugbetaald boven andere schulden ("achtergestelde" schulden genoemd).

Omdat deze schuld een grotere mate van zekerheid biedt, is senior schuld ook minder winstgevend dan achtergestelde schuld.

Dit betreft een schuld waarvan de terugbetaling, in geval van failissement, pas zal plaatsvinden na alle andere, zogeheten bevoorrechte, schulden (senior schuld)

Door het aspect van minder zekerheid, zijn ondergeschikte schulden winstgevender dan senior schulden.

De intercreditor-overeenkomst is een overeenkomst tussen de schuldeisers van een kredietnemer.

Deze overeenkomst kan bijvoorbeeld worden gesloten om de rangorde van rechten en betalingsprioriteiten tussen de schuldeisers van de kredietnemer te bepalen.

Engelse uitdrukking die beperkende clausules aanduidt die aan een leningsovereenkomst zijn gehecht en die bedoeld zijn om de schuldeiser te beschermen. 

Deze clausules kunnen met name de kredietnemer dwingen zijn totale schuldenlast tot een bepaalde drempel te beperken, bepaalde financiële ratio's te respecteren, regelmatig te communiceren over de toestand van zijn vermogen of dividenduitkeringen te beperken.

Een schuldvordering is een waardedocument dat een schuldrecht vertegenwoordigt van de houder van het document op de uitgever van de waarde (degene die de schuld aangaat).

De wederbeleggingsvergoeding is een forfaitaire (volgens een vastgestelde norm) schadevergoeding die (indien dit in het schuldinstrument is overeengekomen) door de kredietgever zal worden geëist van de kredietnemer als hij besluit om de lening geheel of gedeeltelijk vervroegd terug te betalen (d.w.z. vóór de geplande datum in het contract). De wederbeleggingsvergoeding maakt het dus mogelijk om het gedeelte aan gederfde rente te compenseren.

Het wanbetalingsrisico is het risico dat een bedrijf niet langer de contractuele rente of het startkapitaal van zijn schuldverplichtingen kan betalen.

Het doel van de gerechtelijke reorganisatieprocedure is, onder toezicht van de rechter, de continuïteit van de onderneming in moeilijkheden of haar activiteiten geheel of gedeeltelijk te waarborgen. Het doel is om de schuldenaar snel te beschermen tegen individuele acties van schuldeisers.

Een moedermaatschappij, ook wel een Holding genoemd, is een onderneming die tot doel heeft deelnemingen in verschillende ondernemingen samen te brengen en de eenheid van management te waarborgen via een kapitaalbelang van meer dan 50%.

Dit betreft een toekomstige en onzekere gebeurtenis die, als deze zich voordoet, het contract volmaakt en bindend maakt.

Dit is de periode waarin de lener het kapitaal en/of de gehele of gedeeltelijke rente niet terugbetaalt, zoals overeengekomen in het leningscontract

Dit is de periode tussen de datum van een lening en de datum waarop de rente over deze lening begint te lopen.

Een respijtperiode kan worden overeengekomen in het kader van de aanbiedingen die worden aangeboden op Ecco Nova en wordt beschreven in de voorwaarden van het schuldinstrument.

Wanneer een onderneming aandelen of obligaties uitgeeft (aandelenbeurs, achtergestelde leningen via crowdfunding, enz.), dient het een prospectus of een informatienota op te stellen.

Als de waarde van de uitgifte niet hoger is dan 5 miljoen euro, kan de uitgevende instelling volstaan met de publicatie van een Informatienota.

De Informatienota betreft precontractuele informatie. De inhoud moet nauwkeurig, eerlijk en niet misleidend zijn.

Het bevat informatie over de uitgevende instelling, de aanbieder, het bedrag en de aard van de aangeboden beleggingsinstrumenten, de redenen en voorwaarden van het aanbod en de risico's die aan de uitgevende instelling en de bewuste beleggingsinstrumenten zijn verbonden.

Het is geschreven in een enkel document. Het mag niet meer dan vijftien pagina's van A4-formaat lang zijn en wordt op een gemakkelijk leesbare manier gepresenteerd en ingedeeld met leesbare lettertekens.

De kennisgeving moet vóór de start van de uitgifte naar de FSMA worden gestuurd. Dit document hoeft voorafgaand aan publicatie niet gecontroleerd en goedgekeurd te worden door de FSMA.

Wanneer een bedrijf aandelen of obligaties uitgeeft (aandelenbeurs, crowdfunding, enz.), dient het een prospectus of een informatienota op te stellen.

Wanneer de waarde van de uitgifte hoger is dan 5 miljoen euro, is de uitgevende instelling verplicht een prospectus op te stellen.

Een prospectus moet alle informatie bevatten die nodig is om investeerders in staat te stellen een gefundeerde beoordeling te maken van het vermogen, de financiële situatie, de resultaten en de vooruitzichten van de uitgevende instelling, evenals de rechten die aan de betrokken financiële instrumenten zijn verbonden.

Juridisch middel bedoeld om de afwikkeling van schulden te verzekeren in het geval de schuldenaar insolvent is. Er zijn twee soorten zekerheden:

1. persoonlijke zekerheid (borgstelling), waarborgen die voortvloeien uit de inschakeling van een andere persoon naast de schuldenaar;
2. reëele zekerheid (pandrecht, hypotheek), waarbij de schuldenaar bepaalde goederen als garantie voor betaling toevertrouwt. In geval van wanbetaling door de schuldenaar, worden de opbrengsten van de verkoop van deze goederen teruggegeven aan de schuldeisers van de gewaarborgde leningen.

Een pandrecht is een roerende reëele zekerheid, dat wil zeggen een garantie die recht geeft op roerende goederen aan een schuldeiser, zodat deze laatste zijn schuld kan terugkrijgen in geval van wanbetaling door de schuldenaar. Het in pand gegeven goed zal de schuldeiser in staat stellen de zekerheid te verkrijgen van de betaling van de hoofdsom en de rente verschuldigd door zijn schuldenaar, in het geval dat deze niet al zijn schulden op een conventionele manier zou kunnen terugbetalen.

Op aandelen kan een pandrecht worden gevestigd, dit heet een pandrecht op aandelen.

De FSMA (Financial Services and Markets Authority) werd opgericht op 1 april 2011.

De FSMA heeft het statuut van een autonoom openbaar organisme. Dit betekent dat het bij wet is opgericht en dat het onafhankelijk de opdrachten van algemeen belang uitoefent die haar door de wetgever zijn toevertrouwd.

De FSMA oefent, naast de Nationale Bank van België (BNB), toezicht uit op de Belgische financiële sector.

De competenties van de FSMA zijn onderverdeeld in zes domeinen:

• toezicht op financiële markten en controle van financiële informatie die door bedrijven wordt verstrekt,
• controle van de gedragsregels,
• productcontrole,
• toezicht op financiële dienstverleners en tussenpersonen,
• de beheersing van aanvullende pensioenen en de bijdrage aan betere financiële educatie.

(Bron: https://www.fsma.be/fr/quest-ce-que-la-fsma)

Ecco Nova is door de FSMA erkend als Alternatief Financieringsplatform (PFA).

Een alternatief financieringsplatform is een platform dat voorziet in de volgende alternatieve financieringsdiensten en deze aanbiedt op Belgisch grondgebied:

a) het op de markt brengen van beleggingsinstrumenten die zijn uitgegeven door uitgevende instellingen, emittent-ondernemers, door startersfondsen of door financieringsvehikels, in de context van een al dan niet openbare aanbieding, zonder een beleggingsdienst te verlenen. 

b) beleggingsadviesdienst;

c) dienst voor ontvangst en verzending van orders.

De wet van 18 december 2016 tot organisatie van de erkenning van en het toezicht op crowdfunding en tot vaststelling van verschillende financiële bepalingen (Crowdfundingwet) creëerde het concept van "financieringsvehikel" dat als volgt wordt gedefinieerd:

De uitgevende instelling van beleggingsinstrumenten die geen instelling voor collectieve beleggingen is, waarvan de activiteit uitsluitend bestaat in het nemen van deelnemingen in of het verstrekken van leningen aan een of meer emittenten-ondernemers en waarvan de financiering wordt verzekerd door investeerders die zelf bepalen welke emittent-ondernemer ze willen financieren door middel van hun investering in het vehikel, waarbij het rendement van hun investering uitsluitend overeenkomstig het rendement dat de emittent-ondernemer biedt is, met betrekking tot de genomen deelneming of de lening die door het vehikel  is verstrekt.

De Debt Service Reserve Account is een verpande rekening (gecreëerd als garantie) ten behoeve van de schuldeiser (meestal de bank), waarop een bedrag wordt geïmmobiliseerd om door de schuldeiser te worden gebruikt in geval van spanning op kasmiddelen. Als deze rekening wordt gebruikt, verbindt de schuldenaar zich ertoe deze binnen een af ​​te spreken termijn weer aan te vullen.

De algemene vergadering komt overeen met het geheel aan aandeelhouders (of vennoten) van een onderneming. Het heeft de meest uitgebreide bevoegdheden voor alle handelingen die de onderneming aangaan (bron: notaire.be).

Een bestuurder is een persoon die de zaken van een onderneming leidt.

Deze afkorting staat voor ‘Special Purpose Vehicle’. Het is een bedrijf dat speciaal is opgericht voor een specifieke transactie of project. Het is heel gebruikelijk om het te gebruiken voor vastgoed- of windprojecten.
Er zijn verschillende redenen om een ​​SPV op te richten, met name om het specifieke project te isoleren van de activa en passiva van het moederbedrijf en zo de financiering van het project te beschermen.

Hoofdelijke en ondeelbaar codebiteurschap houdt in dat iemand zich als garant heeft verbonden tot betaling van de door de Projectontwikkelaar aan Ecco Nova Finance verschuldigde bedragen.

Deze persoon is medeschuldenaar omdat hij of zij dezelfde verplichtingen heeft als de Projectontwikkelaar (schuldenaar), namelijk de terugbetaling van het kapitaal en de rente op de afgesloten lening.

Opstalrecht is van toepassing op de verdeling van onroerend goed. De “opstalgever”, degene die het opstalrecht verleent, blijft de eigenaar van de grond, terwijl de “opstalhouder” eigenaar wordt van de gebouwen gelegen op de grond die onder het opstalrecht valt.

Deze ratio wordt gebruikt bij onze analyse van vastgoedprojecten.

Het meet de schuldgraad van de projectontwikkelaar ten opzichte van de marktwaarde van zijn vastgoed.

Het verzaken aan het recht van natrekking is een afwijking van de toetredingsregeling. Het houdt in dat een grondeigenaar afstand doet van het eigenaarschap de constructies die door een derde (bijvoorbeeld: vastgoedontwikkelaar) op zijn land zijn uitgevoerd. Het gaat om een horizontale splitsing van eigendom (terrein – bebouwing ).

Een hypotheek is een recht dat aan een schuldeiser op een onroerend goed wordt verleend als zekerheid voor een schuld, zonder dat de eigenaar wordt ontnomen van het eigendom van het onroerend goed. We spreken van een "hypotheekregistratie" als de hypotheek is ingeschreven bij het erkend hypotheekkantoor.

Mandaat verleend aan de schuldeiser die hem toestemming geeft om op elk moment tijdens de looptijd van de lening, een hypotheek op onroerend goed af te sluiten voor een vooraf bepaald bedrag.

Deze wet regelt de bouw en verkoop van huizen en biedt uitgebreide bescherming aan de kandidaat-bouwer of koper via financiële garanties (voltooiingsgarantie) en een contract met transparante informatie over de totale prijs van het project, de betalingsvoorwaarden van werken,…
(Bron: https://economie.fgov.be/nl/themas/consumentenbescherming/bouwen/wet-breyne )

Energie wordt als hernieuwbaar aangeduid wanneer deze afkomstig is uit bronnen die de natuur voortdurend vernieuwt, in tegenstelling tot niet-hernieuwbare energie waarvan de voorraden uitgeput raken. 

Er worden hoofdzakelijk vijf hernieuwbare energiebonnen benoemd:

• zonne energie ;
• windenergie ;
• hydraulische energie (waterkracht);
• biomassa-energie;
• geothermische energie.

Zonne-energie is energie die door de zon wordt overgedragen in de vorm van licht en warmte.

Deze energie stelt in staat om elektriciteit te produceren met behulp van zonlicht dat wordt opgevangen door zonnepanelen.

Windenergie is de energie van de wind. Met de kracht van de wind wordt elektriciteit opgewekt via windmolens.

Biomassa is alle organische stof van plantaardige of dierlijke oorsprong.

De belangrijkste vormen van biomassa-energie zijn: biobrandstoffen voor transport (voornamelijk geproduceerd uit granen, suiker, afgewerkte olie); huishoudelijke verwarming (gestookt met hout); en de verbranding van hout en afval in energiecentrales die elektriciteit, warmte of beide produceren (Bron: https://www.actu-environnement.com/ae/dictionary_environnement/definition/biomasse.php4).onnement.com/ae/dictionnaire_environnement/definition/biomasse.php4).

Hydraulische energie is energie die wordt geleverd door de beweging van water, in al zijn vormen: watervallen, rivieren, zeestromingen, getijden, golven.

Geothermische energie is een hernieuwbare energiebron die uit de aarde komt, uit de grond die wordt omgezet in warmte.

Kilowatt Piek is het maximale elektrische vermogen ("nominaal vermogen") dat kan worden geleverd door een zonnepaneel onder normale temperatuur- en zonlichtomstandigheden.

1 kWp komt overeen met 1.000 Wp.

De kW is het vermogen van een energiesysteem waarin een energie van 1000 joules gelijkmatig wordt overgedragen gedurende 1 seconde.

Vb: 1 kW (vermogen) = 1.000 joule (energie) / 1 seconde (tijd).

De kWh komt overeen met de energie die wordt verbruikt door een apparaat met een vermogen van één kilowatt dat 1 uur heeft gewerkt (1 kW * 1 uur).

EPC (Engineering, Procurement and Construction) zijn engineering-, inkoop- en constructiecontracten die vaak worden gebruikt in infrastructuurprojecten.
In Vlaanderen geeft de EPC ook een energieprestatiescore weer. Het EPC-label informeert de koper van een woning over de energiezuinigheid.

Het mechanisme van Groenestroomcertificaten (GC) is een ondersteuningssysteem voor de productie van groene stroom.

Enerzijds hebben producenten van groene stroom het recht om GC's te verkrijgen voor hun productie.

Anderzijds zijn elektriciteitsleveranciers verplicht om jaarlijks een bepaald aantal GC's op te geven. Om aan hun verplichting te kunnen voldoen, kopen ze GC's in bij producenten van groene stroom, in ruil voor een prijs op basis van vraag en aanbod.

Elke regio heeft zijn eigen Groen Certificaatmechanisme en zijn eigen markt.

Het EPB-certificaat (Energieprestatie van gebouwen) is de "energie-identiteitskaart" van gebouwen waarmee hun energieprestaties kunnen worden vergeleken.

Het Espec-niveau vertegenwoordigt het niveau van het specifieke jaarlijkse primaire energieverbruik dat nodig is voor verwarming, koeling, warmwatervoorziening voor huishoudelijk gebruik (enkel voor woongebouwen), hulpapparatuur, ventilatie en verlichting (enkel voor niet-woongebouwen) na aftrek van de energie geleverd door warmtekrachtkoppeling of fotovoltaïsche zonne-energie. Het wordt uitgedrukt in kwh /m2/ jaar en is de verhouding tussen het jaarlijkse verbruik van primaire energie en het verwarmde vloeroppervlak.

Het E-peil is een maat voor de globale energieprestatie van een gebouw. Hoe lager het E-peil, hoe energiezuiniger het gebouw.

Het is het resultaat van een berekening en de vergelijking met een referentiegebouw.

Het is de verhouding tussen het jaarlijkse primaire energieverbruik van de eenheid (dezelfde berekeningsprocedure als voor het bepalen van het specifieke verbruik) en een referentie-jaarlijks primair energieverbruik, vermenigvuldigd met 100.

De P50 is de jaarlijkse hoeveelheid energie die met een waarschijnlijkheid van 50% kan worden geproduceerd. De P50 wordt berekend door middel van een waarschijnlijkheidsberekening op basis van het windonderzoek dat plaatsvond vóór de installatie van het windpark.
 

De P90 is de jaarlijkse hoeveelheid energie die met een waarschijnlijkheid van 90% kan worden geproduceerd. De P90 wordt berekend door middel van een waarschijnlijkheidsberekening op basis van het windonderzoek dat plaatsvond voor de installatie van het windpark. De financiële plannen voor windmolenparken zijn meestal gebaseerd op deze waarde.